یکی از دلایلی که هنوز با ساعت های واقعا هوشمند مثل اپل واچ ارتباط نگرفتم داستان شارژ هر روزشون هست. چه معنی داره آدم هر شب ساعتش رو از دستش باز کنه بزنه تو شارژ! ساعتی که قراره مثلا خواب های من رو هم رصد کنه برام. خودمون کم وسیله واسه شارژ داریم هی باید حواسمون باشه شارژشون پر باشه. یک چی دیگه هم ببندیم دستمون که هی یادمون باشه درش بیاریم بزنیم تو شارژ. شارژ گوشی ، دوربین ، لپتاپ ، جاروبرقی ، دسته های ایکس باکس و نمیدونم هر وسیله دیگه که وقتی لازمشون داریم یهو میبینیم شارژشون تموم شده. باز خوبه چند سالی است به لطف زور اتحادیه اروپا و … تقریبا همه مجبور شدن به USB C سوییچ کنند. (از محدود کارهای مفیدشون)
به هرحال کم گجت و وسیله واسه شارژ نداشتم که چند وقت پیش ماشینم رو عوض کردم یک جیپ جدید گرفتم که اونم شارژ میشه. البته خوبیش اینه که پلاگینه. یعنی شارژ هم نداشت با بنزین راه خودش رو میره. ولی خوب شاید شما هم مثل من جز اون دسته آدم هایی باشید که همیشه دوست دارن باطری وسایلشون روی صد در صد باشه تا جایی که میشه. اگه اینطوری باشید چالش جدید رو درک میکنید. اگه نباشید هم که هیچی وقتتون رو گرفتم.