فیلم های هالیوودی هرچقدر هم از لحاظ کیفیت ساخت و داستان مطرح باشند اما هیچ وقت نتونستند تاثیر احساسی که فیلم های شرقی بر روی ما داشتند رو داشته باشند. فیلم هایی که توشون طبیعی بودن احساسات بیشتر درک میشه و خودمون رو به بازیگرهای فیلم نزدیک تر حس میکنیم. باهاشون گریه میکنیم. باهاشون می خندیم. امروز به لطف دوستان با فیلمی به اسم Mucize یا همون معجزه آشنا شدم.
فیلم ساخت ترکیه هست و داستان در سال ۱۹۶۰ در یکی از روستاهای ترکیه رخ می دهد. یک معلم وظیفه برای گذروندن دوره خدمتش به یک روستای بسیار دورافتاده میره. روستایی که حتی مدرسه هم نداره. ماجراهای زیادی چه غمناک چه شیرین توی روستا رخ میده. محور اصلی داستان جوون معلولی به اسم عزیز هست. فیلم سرشار از احساسات ناب هست. توی فیلم واقعا بیان زیبایی از عشق دیده میشه و من رو که کاملا تحت تاثیر قرار داد. مدت زمان فیلم کمی طولانی هست اما داستان فیلم به قدری شیرین هست که متوجه نخواهید شد. کیفیت زیبای تصویربرداری هم علاوه بر داستان زیبا لذت دیدن فیلم رو دو چندان کرده است. فیلم رو من به زبان ترکی با زیرنویس انگلیسی دیدم. نمیدونم شاید دوبله انگلیسی اش هم پیدا میشه. اما به شما هم توصیه میکنم حتما به زبان ترکی تماشا اش کنید. تماشای هر فیلمی به زبان اصلی خودش خیلی بیشتر حس فیلم و محیط رو انتقال میده.